Hoe werd er in het begin van het dovenonderwijs gecommuniceerd?

"Vroeger was doofheid niet zo bekend, mijn moeder legde dan aan andere kinderen uit wat dat was."

"In Noorwegen bieden ze aan babies al gebarentaal aan op school."

"Het is een rijkdom dat we in twee werelden kunnen zijn, de dovenwereld en de horende wereld."

"Als je niks hoort, dan ben je doof. 'Zeer ernstig slechthorend', dat vind ik zo raar."

"Toen Guus drie maanden was kregen we thuis gebarentaalles."

"Voor de kleinste heb ik een babyfoon met een trilfunctie en een lampje."

"Artsen vertellen vooral de positieve dingen over CI, dus we zijn zelf naar ervaringen van mensen gaan zoeken."

"Aan de dove oppas konden mijn ouders allerlei vragen stellen over doven."

Moet je je zorgen maken over dat kinderen de twee talen die ze leren door elkaar halen?